Nowe przepisy: prawo celne (zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447)

Dnia 14 czerwca 2017 r. weszło w życie Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/989 z dnia 8 czerwca 2017 r. w sprawie sprostowania i zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny.

Wśród najważniejszych zmian w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 należy wymienić:

1. Tekst art. 62 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 stanowił, że długoterminowa deklaracja dostawcy może obejmować okres albo w przeszłości, albo w przyszłości. Przepis ten zmieniono w celu wprowadzenia możliwości, by pojedyncza długoterminowa deklaracja dostawcy obejmowała zarówno towary, które zostały już dostarczone przed dniem wystawienia deklaracji, jak i towary, które zostaną dostarczone po tej dacie. W celu zwiększenia jasności i łatwiejszego stosowania tej zasady najwcześniejsza i najpóźniejsza data rozpoczęcia okresu objętego długoterminową deklaracją dostawcy powinna być ustalana według odniesienia do daty wystawienia deklaracji. Mimo że maksymalny okres objęty deklaracją powinien wynosić 24 miesiące, to okres ten nie powinien rozpoczynać się wcześniej niż 12 miesięcy przed datą wystawienia ani później niż 6 miesięcy po tej dacie.

2. Zmieniono art. 68 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby wyjaśnić, że w ramach preferencyjnych porozumień z państwem trzecim, w przypadku gdy stosowany jest system zarejestrowanych eksporterów (system REX), eksporterzy sporządzający dowody pochodzenia przesyłek o wartości powyżej 6 000 EUR powinni być eksporterami zarejestrowanymi, chyba że odpowiednie porozumienia preferencyjne przewidują inny próg wartości. Do chwili zarejestrowania eksportera w systemie REX, a w każdym razie nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2017 r., eksporter może jednak nadal stosować swój numer upoważnionego eksportera na dowodach pochodzenia bez konieczności składania podpisu, w ramach umów o wolnym handlu z państwami trzecimi, w przypadku których eksporter normalnie musiałby być zarejestrowany.

3. Zgodnie z wymogami art. 8 ust. 3 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR, art. 163 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określał maksymalną kwotę, do wysokości której stowarzyszenie poręczające mające siedzibę obszarze celnym Unii może stać się odpowiedzialne w odniesieniu do danej operacji TIR. Przepis ten zmieniono w wyniku ogłoszenia przez Międzynarodową Unię Transportu Drogowego (IRU), że jej ubezpieczyciel globalny zwiększył w stosunku do wszystkich umawiających się stron konwencji TIR kwotę objętą gwarancją z 60 000 EUR do 100 000 EUR za karnet TIR.

Art. 158 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określający wysokość zabezpieczenia generalnego zmieniono w celu zapewnienia większej jasności co do podstawy zastosowania obniżenia zabezpieczenia generalnego obejmującego należności celne przywozowe lub wywozowe i inne opłaty. W art. 158 wprowadziono wyraźne rozróżnienie między obniżką przewidzianą w art. 95 ust. 3 kodeksu dla wszystkich upoważnionych przedsiębiorców w odniesieniu do ceł i opłat, które zostały poniesione, a obniżkami przewidzianymi w art. 95 ust. 2 kodeksu. Te ostatnie mają zastosowanie w odniesieniu do ceł i opłat, które mogą powstać, na warunkach określonych w art. 84 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.